Artık çok yozlaştı şiirler galiba. Hiçbir yeni şiir hükmetmiyor artık dünyamıza. Eskiler o kadar duygu yoğunluğuyla yazılmışlar ki sanki, şiir yazacak kelime kalmadı sanki.. Duygular içten değil, samimiyetsiz.. Şiirler etkilemiyor artık insanları. Okumuyoruz hiçbir yazılanı, ilk emri #Oku" kitabın kulları olarak..
Teknoloji kurbanı artık okumak ve yazmak. Daha doğrusu kitaba dokunarak okumak, kaleme dokunarak yazmak.. Telefonlar tüm her şeyimiz oldu gibi. Yolda, kaldırımda, durakta, evde, cafe de dahası insanın olduğu her yerde.. O içten ve samimi muhabbetler de yok. Okumayan ve yazamayan bir toplum doğal olarak zamanla iki kelimeyi bir araya getirememeye başlıyor, muhabbetler ortadan kalkıyor. Bir yerden başlamak gerekir, yazmıyorsak okumaya..
"Kapıdan kol ve kanat kırılmadan geçilmez;
Eşten, dosttan, sevgiliden ayrılmadan geçilmez.
İçeride bir has oda, yeri samur döşeli;
Bu odadan gelsin diye çağrılmadan geçilmez.
Eti zehir, yağı zehir, balı zehir dünyada,
Bütün fani lezzetlere darılmadan geçilmez.”
Necip Fazıl KISAKÜREK
Yorumlar
Yorum Gönder